แปดโมงเช้าเข้ามาทำงานสายตามปกติของผม เดินไปตอกบัตรแล้วเข้าช็อป เปิดโน้ตบุ๊ก เสียง start รถไถชึ่งถอยเข้ามาจะมาเจียรใบมีดตัดหญ้า เจียรเรียบร้อยเตรียมออกไปตัดหญ้าหน้างาน ปรากฏว่าล้อหน้ามีเสียงดัง ก็เลยบอกให้หยุดเช็คดูอาการ พระเจ้าช่วยทำไมมันโยกได้เยอะขนาดนี้ ถอดล้อและเพลาล้อหน้าออกมาทำไมน้ำมันจึงกลายมาเป็นโคลน งานเข้าแล้วเรา รื้อลึกเข้าไปอีกยันเสื้อเพลาล้อหน้า
เฮ่อ! ลูกปืนคลอนทุกตัว งานเข้าอีกเรื่อยๆ ให้ผู้ช่วยทำความสะอาดให้เอี่ยมแล้วก็มานั่งวิเคราะห์กันว่าอยู่มาสิบเดือนรถไถไม่เคยพักแม้แต่วันเดียว และไม่เคยมีใครสนใจเกี่ยวกับน้ำมันที่ไปเลี้ยงเพลาหน้าจนถึงลูกปืนเลยแม้แต่ครั้งเดียว คุยไปคุยมาได้ยินคำตอบมาว่า ใช้ได้ใช้ไปก่อน แสรดดดดด คิดง่ายเนอะ จำได้ว่ารถไถคันนี้พอมีปัญหาก็วิ่งเข้าอู่ที่อยู่ใกล้ๆบริษัท ทำมาหลายรอบ จากการตรวจสอบแต่ไม่ได้พูดว่าอู่นี้ทำงานไม่เรียบร้อยชอบแปลงไม่ชอบเปลี่ยน ทำให้ปัญหาลุกลาม เฮ่อ! นี่หรือว่ะช่างซ่อมรถ แหวนล็อค(เกือกม้า) หายไปข้างนึงดันไปดัดแปลงเอาอีกแผ่นมาใส่ทั้งๆที่ระยะไม่เท่ากันใส่กลับมาให้ได้ยังงัย แมร่งเอ๊ย ทำให้ฝาครอบเสื้อเพลาล้อหน้าเสียดสีจนร่องใ่ส่โอริงตัวนอกไม่เหลือ เวรกรรมจิงๆ
ฝาครอบเสื้อเพลาล้อหน้าเสียดสีจนแทบไม่เหลือร่อง
ทำการถ่ายรูปทำเรื่องซื้ออะไหล่ ว่าซ่อมไม่ยาก ดันมายากตรงที่ทำเรื่องซื้ออะไหล่แสรดดดดดกูต้องทำเองทุกอย่างเลยหรองัยว่ะ่ เฮ่อ รอบ 3 โทรไปสอบถามอะไหล่ที่ศูนย์ ให้ส่งแฟ็กซ์รายการอะไหล่มาแฟกซ์ดันเสีย หงุดหงิดเป็นบ้าเรยยย ส่งมาใหม่ซิไปที่ ออฟฟิศข้างนอกเลย ต้องขับรถไปเอาข้างนอก กว่าเรื่องจะจบได้ใช้เวลาเป็นวัน สุดท้ายสรุปแล้วว่าอะไหล่อีกสี่วันได้ เฮ่อคุ่อยโล่งอกหน่อยเรื่องซื้ออะไหล่จบซะที เหลือแต่เรื่องนำมาประกอบ
นั่งรออออออ......ก็เลยเขียนลงบล็อกซะเลย ว่างจัด
ติดตามตอนต่อไปการประกอบกลับ ..........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น